Wandelen door Washington

Vanmorgen waren we natuurlijk al vroeg wakker maar we hadden wel goed geslapen. Omdat half 5 wel erg vroeg is om op te staan, bleven we gewoon lekker op bed en hebben wat liggen internetten en nog even onze ogen dichtgedaan. Om ongeveer 8 uur zijn we naar beneden gegaan en hebben bij de Starbucks die in het hotel zit een ontbijt gehaald: Een banaan voor ieder en een bagel met cream cheese gedeeld. Een halve liter koffie en thee liet de vochtbalans naar de goede kant doorslaan.

Een kopje thee

Na het ontbijt zijn we op pad gegaan. In Nederland had ik al tickets besteld voor het Washington Monument. Voordat we richting het Monument liepen, zijn we eerst nog uitgeweken naar Union Station om daar alvast een kijkje te nemen en te beoordelen of we dat aan zouden kunnen lopen dinsdagochtend als we van daar uit met de trein naar Kissimmee reizen. Union Station is prima aan te lopen vanuit het Hyatt de vraag is alleen of je dat met je koffers zou willen doen. Ik denk dat we gewoon een taxi pakken dinsdag, wel zo makkelijk.

Washington Union Station

Hele grote Amerikaanse vlag

Binnen in Union Station

Van Union Station zijn we richting The Mall gelopen naar het Washington Monument. Daar zou onze tour om 10 uur beginnen dus hadden we met een aankomt om 9:35 nog de tijd om wat rond te lopen en foto's te nemen.

Het Washington Monument

Het Washington Monument vanuit een andere hoek

Iets voor 10 uur werden de tickets gecheckt door een park ranger (het Washington Monument valt onder de National Park Service).

De tickets die ik weken terug per post ontvangen had.

In kleine groepjes mochten we naar binnen voor de bag check en verder naar de lift. In ongeveer 1 minuut ben je helemaal boven en had de liftmevrouw precies haar enthousiast gebrachte en spannend praatje af. Eenmaal boven heb je alle tijd om van het uitzicht naar alle kanten te genieten. Overal staat netjes aangegeven waar je naar kijkt en er is altijd wel iemand die er iets over kan vertellen.

Richting het Jefferson Memorial

Het Pentagon

The White House

The National Mall

Toen we Washington van Zuid naar Noord en Oost naar West hadden bekeken, namen we de trap naar een verdieping lager alwaar de lift die helemaal naar beneden gaat, vertrekt. De daling duurt ongeveer 2 minuten en dat komt omdat je op bepaalde stukken wat langzamer gaat. Op die stukken gaat dan het licht buiten de lift aan en kan je delen van de wand zien met stenen waar wat op staat. Helemaal beneden aangekomen was het tijd om het Monument te verlaten en verder richting de rivier te lopen. Onderweg liepen we langs verschillende memorials. Als eerste het World War II Memorial, groots opgezet met veel waterpartijen, daarna langs de Constituions Gardens Pond richting de Vietnam Veterans Memorial Wall.

WW II Memorial

WW II Memorial

Dit is een lange muur met verschrikkelijk veel namen van soldaten die gestorven zijn tijdens de Vietnam oorlog.

Vietnam Veterans Memorial Wall

De temperatuur was inmiddels opgelopen tot boven de 25 graden en we hadden ook al wat kilometers in de benen. Een groot glas diet Coke op een bankje kijkend naar de eekhoorntjes die in het gras aan het spelen waren, was daarom best aangenaam. Hierna hadden we energie genoeg om verder te lopen naar de Lincoln Reflecting pool en het Lincoln Memorial. Een mega grote Lincoln kijkt hier vanuit zijn stoel over de Reflecting pool naar het Washington Monument. Ook Lincoln hebben we vastgelegd op onze memory card waarna we onze weg verder vervolgden.

Uitzicht vanaf het Lincoln Memorial

Bekende tekst, hier gesproken

Daar zit ie dan

Het Lincoln Memorial (Lincoln zit binnen)

Het volgende deel was de brug over de Potomac River naar Arlington Cemetery. Indien iemand ooit van plan is om lopend naar de begraafplaats te gaan, houdt er dan rekening mee dat je aan alle kanten ingehaald wordt door hardlopers en fietsers die uit het niets lijken te verschijnen.

De brug over de Potomac richting Arlington Cemetery

Arlington Cemetery is groot en heuvelachtig, wij besloten daarom de bustour te nemen. Dit is een hop on hop off bus die over het terrein rijdt en waarbij je gelijk wat over de verschillende graven te horen krijgt.

Ik zou toch voor een andere naam hebben gekozen

De eerste stop was bij het graf van Kennedy en zijn vrouw. Om het graf te kunnen zien moet je wel uitstappen en dat deden wij dan ook. Het is wel raar hoor om graven op de foto te zetten. Maar als je dan ziet dat iemand zijn zoontje naast het graf zet en vraagt om te lachen naar de camera, lijkt je zelf toch weer iets normaler.

Het graf van Kennedy, het vuur is aangestoken door zijn vrouw

Stop nummer twee was bij het graf van de onbekende soldaat. Hier vindt ieder halfuur (in de zomer) de wisseling van de wacht plaats. De wacht is een soldaat die de hele tijd heen en weer loopt voor het graf en op bepaalde punten met zijn schoenen tegen elkaar aan tikt en zijn geweer een rondje laat draaien. Het graf wordt 24 uur per dag bewaakt, het hele jaar door. Het ziet er indrukwekkend uit maar als nuchtere Nederlander vroeg ik me af of er bij ons iemand te vinden zou zijn die dit zou willen doen en hier de eer van in ziet. Tijdens de wisseling komt er iemand met een hogere rang die een nieuw geweer nauwkeurig inspecteert en deze dan overdraagt aan een andere soldaat. Die andere soldaat neemt dan de heen-en-weer-loop-taak (bewaking) van het graf over.

Bewaker van het graf van de onbekende soldaat

Wisseling van de wacht

Na de wisseling, althans wat wij dachten dat het einde was van de wisseling maar het niet helemaal bleek te zijn (blijf dus nog wat langer staan ook al lijkt de wacht gewisseld te zijn) bekeken we de stenen ter nagedachtenis aan de Challenger en Columbia ramp en stapten we weer op de bus.

Gedenksteen Challenger

De laatste stop bij het Arlington huis hebben we overgeslagen, we zaten een beetje aan onze tax wat graven betrof. Want het zijn er echt veel daar, ongelooflijk hoeveel mensen hun leven hebben gegeven in verschillende oorlogen.

Eindeloze rijen graven

Lunchtijd was inmiddels aangebroken maar natuurlijk is er op een begraafplaats geen gelegenheid tot het aanschaffen en nuttigen van een lunch. We kochten daarom maar een flesje water en aanvaarden de terugreis over de Pontomac rivier. Volgens onze plattegrond was er vlakbij het Witte Huis een restaurant gebied. Maar kieskeurig als we zijn, zat er niets van onze gading bij wat tot gevolg had dat we zonder lunch om 15:30 uur bij ons hotel aankwamen. De voeten waren moe en de magen knorden flink. Bij de inpandige Starbucks kochten we een tuna wrap om te delen en als troost voor de zeer late lunch kozen we daar een koek en muffin als toet bij. Dat smaakte heerlijk met een lekker glas diet Coke. Na een beetje bijgekomen te zijn, gingen we snel weer op pad want het is natuurlijk zonde om op je hotelkamer te blijven zitten tot alles gesloten is. Het Postal Museum was tot 17:30 uur open dus dat werd ons volgende doel. Het museum ligt naast Union Station en dus dicht bij ons hotel. Binnen 10 minuten waren we er en binnen 30 minuten hadden we het ook al gezien. Best een leuk museum met ook genoeg te doen voor kinders maar niet om uitgebreid te bezichtigen wat ons betreft.

Margriet post een brief in het Postal Museum

Monique neemt plaats in de koets

Het naastgelegen Union Station vereerden we daarna met nog een bezoek. Dit keer zijn we langs alle winkeltjes gelopen en hebben de mogelijkheden voor ontbijt, lunch en/of diner bekeken. De main hall van het station wordt op dit moment gerestaureerd en staat dus in de steigers en er hangt een groot net onder het plafond. Jammer maar gelukkig kan je in de andere delen van het stations nog wel zien wat voor een klassiek gebouw het is. Van Union Station terug naar het hotel waar nog wat gecomputerd werd tot de trek voor avondeten wat toegenomen was. Op google maps hebben we de route die we vandaag hadden gelopen ingevoerd en daar kwam uit dat we ongeveer 15 km gelopen hebben. Niet gek voor een eerste dag….  Het mag duidelijk zijn dat we voor het avondeten niet verder dan het hotel kwamen.

Avondeten

Avondeten

Morgen starten we om 9:30 uur met een tour van het Capitol. Daarna willen we in ieder geval de botanische tuien en het Air en Space museum nog bezoeken. Maar nu eerst lekker slapen!